Prospekt – zatwierdzenie przez KNF, gdy Polska nie jest państwem macierzystym emitenta
Przez państwo macierzyste w odniesieniu do emitentów mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej należy rozumieć, co do zasady, państwo członkowskie, w którym emitent ma swoją siedzibę statutową.
Emitent lub oferujący, w zależności od podmiotu dokonującego oferty publicznej, ma jednak możliwość wyboru państwa macierzystego w przypadku nieudziałowych papierów wartościowych:
o jednostkowej wartości nominalnej wynoszącej co najmniej 1.000 euro (lub jej równowartości w innej walucie) lub
dających prawo nabywania dowolnych zbywalnych papierów wartościowych lub otrzymania kwoty pieniężnej w wyniku ich zamiany lub wykonania praw w nich zawartych, pod warunkiem że emitentem nieudziałowych papierów wartościowych nie jest emitent (ani podmiot należący do jego grupy kapitałowej) tych papierów wartościowych, w oparciu o które określone są uprawnienia z nieudziałowych papierów wartościowych.
Wybór emitenta lub oferującego może być wówczas dokonany między państwem członkowskim, w którym emitent nieudziałowych papierów wartościowych ma swoją siedzibę statutową lub w którym nieudziałowe papiery wartościowe zostały lub mają zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w którym nieudziałowe papiery wartościowe są objęte ofertą publiczną.
Źródło: art. 2 lit. m Rozporządzenia 2017/1129
Prospekt podlega zatwierdzeniu, co do zasady, przez właściwy organ nadzoru państwa macierzystego dla danego emitenta (państwo macierzyste – patrz pyt. nr VI.1). Dla ustalenia państwa macierzystego właściwego dla danego emitenta należy zastosować definicję zawartą w art. 2 lit. m Rozporządzenia 2017/1129.
Na wniosek emitenta organ nadzoru w jego państwie macierzystym może jednak przekazać zatwierdzenie prospektu organowi nadzoru innego państwa członkowskiego UE, przy czym powinien wpierw poinformować o tym ESMA i uzyskać zgodę tego organu nadzoru innego państwa członkowskiego UE.
Wniosek o przekazanie zatwierdzenia prospektu organowi nadzoru innego państwa członkowskiego emitent powinien złożyć do organu nadzoru swojego państwa macierzystego, wskazując ten organ nadzoru, który wedle wnioskującego podmiotu miałby zatwierdzić prospekt. W Polsce takim organem nadzoru jest KNF. Po uzyskaniu zgody KNF na przyjęcie wniosku o zatwierdzenie takiego prospektu, właściwy organ nadzoru państwa macierzystego dla danego emitenta powiadamia ESMA i przekazuje do KNF prospekt wraz z wnioskiem o jego weryfikację i zatwierdzenie.
Emitent nie może zwrócić się bezpośrednio do KNF z przedmiotowym wnioskiem o wyrażenie zgody na przyjęcie do rozpatrzenia wniosku o zatwierdzenie prospektu.
KNF może zatem wyrazić zgodę na przyjęcie do rozpatrzenia wniosku o zatwierdzenie prospektu wyłącznie w odpowiedzi na prośbę organu nadzoru państwa macierzystego zainicjowaną przez emitenta.
Z uwagi na to, że jest to procedura pomiędzy organami nadzoru, a emitent nie jest jej stroną, do wyrażenia zgody albo odmowy wyrażenia zgody przez KNF na przyjęcie do rozpatrzenia wniosku o zatwierdzenie prospektu nie mają zastosowania przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, ponieważ nie stanowi to sprawy administracyjnej. Tym samym, jeżeli to emitent wniósłby bezpośrednio do KNF (jako organu, który wedle jego woli miałby zatwierdzić prospekt) swoje żądanie przyjęcia do rozpatrzenia wniosku o zatwierdzenie prospektu, wówczas reakcją KNF byłoby wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego, zgodnie z art. 61a § 1 kodeksu postępowania administracyjnego.
Ewentualna odmowa wyrażenia zgody przez KNF nie pozbawia emitenta prawa do uzyskania zatwierdzenia prospektu (a w konsekwencji przeprowadzenia na jego podstawie oferty publicznej lub dopuszczenia papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym), ponieważ wówczas prospekt zatwierdza właściwy organ państwa macierzystego dla tego emitenta.
Źródło: art. 20 ust. 8 Rozporządzenia 2017/1129