Komunikaty za lata 2016-2019 - Komisja Nadzoru Finansowego

O KNF

Komunikat UKNF w sprawie istotnego dla praktyki nadzorczej orzeczenia WSA dotyczącego tzw. parkowania akcji

Data aktualizacji:

W dniu 26 września br. zapadło istotne dla praktyki nadzorczej orzeczenie WSA w sprawie dotyczącej tzw. parkowania akcji. „Parkowanie” akcji oznacza proceder zmiany nominalnej posiadacza akcji w celu bądź to obejścia reżimu związanego z nabywaniem znacznych pakietów akcji, bądź też jako element strategii defensywnej przeciwdziałającej przejęciu kontroli nad spółką. Niezależnie jednak od motywów czynności „parkowania” akcji, tj. czy są one powodowane zamiarem uniknięcia obowiązków, jakie rodzi zwiększenie stanu posiadania akcji, czy też wynikają z innych pobudek, zawsze – jeżeli ich następstwem będzie osiągnięcie albo przekroczenie któregokolwiek z progów kwalifikowanych w świetle przepisów Oddziału 1 czy 2 rozdziału 4 ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 512, z późn. zm.) – „ustawa”, skutkiem tego będzie podleganie obowiązkom notyfikacyjnym lub obowiązkom przeprowadzenia wezwań.

Celem art. 87 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy jest zapobieżenie sytuacjom, kiedy to m.in. akcjonariusz będzie podejmował działania zmierzające do ukrycia rzeczywistego poziomu swojego zaangażowania w akcjonariat emitenta papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym.

Historia sprawy
13 marca br. zapadła decyzja ostateczna KNF w sprawie utrzymania w mocy decyzji o nałożeniu na osobę fizyczną kary pieniężnej w wysokości miliona złotych wobec stwierdzenia, że ukarany naruszył art. 69 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 87 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 512, z późn. zm.) – „ustawa”, gdyż nie zawiadomił KNF oraz spółki publicznej o przekroczeniu 50 % ogólnej liczby głosów w związku z pośrednim nabyciem akcji.

Ukarany zaskarżył decyzję KNF podnosząc dwa istotne zarzuty.

Pierwszy dotyczył naruszenia art. 24 § 1 pkt 5 w zw. z art. 15 i art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, ze zm.) poprzez udział w postępowaniu w obu instancjach tego samego pracownika UKNF.

Drugi zarzut koncentrował się na wykazaniu błędnej wykładni art. 87 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy dokonanej przez KNF w toku sprawy.

Oba zarzuty zostały odparte przez KNF na rozprawie przed WSA w dniu 12 września.

W kontekście zarzutu proceduralnego wykazano, że ustawowe sformułowanie „branie udziału w wydaniu zaskarżonej decyzji” nie dotyczy pracowników Urzędu KNF z Wydziału Prezydialnego Gabinetu Komisji uczestniczących w czynnościach urzędowych KNF wyłącznie w zakresie sekretarskiego oraz technicznego przygotowania i oprawy rozpraw administracyjnych poza posiedzeniami KNF oraz samych posiedzeń KNF. Nie są oni zatem nawet de nomine uczestnikami konkretnych postępowań, natomiast z racji pełnionej funkcji służbowej zapewniają pomoc sekretarską i techniczną w ramach aparatu pomocniczego Urzędu KNF.     

Na tle zarzutu naruszenia prawa materialnego podniesiono, że art. 87 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy dotyczy posiadania akcji na rzecz innego podmiotu, a zatem ustawodawca odnosi się tu do określonego stanu faktycznego nie wymagającego jakichkolwiek rzeczywistych działań na rzecz takiego podmiotu (wystarczy faktyczna możliwość). KNF wskazał na możliwość odformalizowania relacji pomiędzy akcjonariuszem nabywającym akcje spółki publicznej, a beneficjentem tej transakcji („parkującym”), gdyż decydujące są ewentualne działania faktyczne oraz okoliczność, iż relacja ta nie musi wynikać z zawarcia umowy w formie pisemnej, jest to w ocenie doktryny prawa rynku kapitałowego „swoisty węzeł prawny”. Komisja wskazała również, że zrealizowanie możliwych działań na rzecz parkującego może być wynikiem nieformalnych uzgodnień, poczynionych ustnie, czy też poprzez wymianę nieujawnionej korespondencji. 

WSA w pełnym zakresie podzielił stanowisko organu nadzoru. W ustnych motywach rozstrzygnięcia oceniono pozytywnie poprawność proceduralną działań KNF oraz słuszność wykładni przepisów materialnych. WSA zgodził się ze stanowiskiem KNF, że posiadanie akcji spółki publicznej na rzecz innego podmiotu, obejmuje w szczególności przypadek bycia przez ten inny podmiot wyłącznym beneficjentem fundacji posiadującej akcje.        

Orzeczenie jest nieprawomocne. 

Do pobrania

Komunikat Urzędu KNF o wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 958/18

plik .pdf, 489,2kB
Pobierz