Michał Kruszka, Dyrektor Departamentu Analiz i Strategii, wziął udział w panelu „Regulacja benchmarków w umowach kredytowych”, w ramach Kongresu Regulacji Rynków Finansowych FinReg 2021.

Główne tezy wygłoszone podczas panelu przez Michała Kruszkę:

„Bardzo się cieszę, że dostrzegana i odnotowywana jest szeroka działalność Urzędu KNF w zakresie wskaźników referencyjnych, jak choćby uruchomiona strona internetowa na ten temat, czy publikowane stanowiska UKNF. Ma ona nie tylko walor nadzorczy, ale też edukacyjny.

Przepisy BMR musiały siłą rzeczy dotknąć żywego organizmu, przede wszystkim umów finansowych (czyli kredytów), instrumentów finansowych czy jednostek uczestnictwa funduszy. Regulator europejski chyba nieco nadmiernie optymistycznie założył krótki okres dostosowawczy - uchwalając przepisy BMR dotyczące wskaźników referencyjnych w 2016 r. i dając czas na ich wejście w życie do roku 2018. Dwukrotnie przesuwano już wejście tych przepisów w życie. Obecnie zakłada się, że niektóre z tych przepisów wejdą w życie dopiero w 2023 r. co pokazuje, jak skomplikowana jest to materia i że są to dość wymagające przepisy.

Rozmawiamy głównie o wskaźnikach referencyjnych stopy procentowej, zostawiając często obok olbrzymi rynek wskaźników rynku kapitałowego. Na rynkach rozwiniętych są tysiące takich wskaźników. W związku z tym, że europejskich administratorów tych wskaźników też jest całkiem spora pula, to  nasze krajowe podmioty mają także prawo do korzystania z tych wskaźników. Robią to choćby m.in. nasze fundusze inwestycyjne.

Spośród kluczowych wskaźników stopy procentowej, dwa z nich już maja określoną datę, od kiedy przestana być opracowywane. W przypadku Liboru nie będą to wszystkie wskaźniki, ale te dla nas kluczowe, związane z CHF, tak. Uczestnicy rynku musza zatem mieć świadomość, że nawet te kluczowe wskaźniki, z uwagi na brak transakcyjności, mogą kiedyś zniknąć. Profesjonalne podmioty muszą mieć świadomość takiego ryzyka, uwzględniać je w swoich planach i muszą się do tego umieć dostosować. Zakładamy, że takie zarządzanie ryzykiem jest pewnym elementem ich DNA, więc nie powinny być specjalne zdziwione, że ten element ryzyka musi być przez nie brany pod uwagę w procedurach i musi być przez nie uwzględniony. 

Jeśli chodzi o wskaźniki alternatywne, należy zwrócić uwagę, że takie wskaźniki zostały wypracowane. Jest to grupa wskaźników tzw. „risk free rate”, bazujących na wskaźnikach overnight. Nie mamy zatem do czynienia z jakąś „nieuporządkowaną likwidacją" kluczowych wskaźników. Wszystko to jest dość uporządkowane. KE prawdopodobnie skorzysta ze swoich uprawnień i wyznaczy zamiennik dla Libor CHF, co oczywiście odsuwa pewne zagrożenia dla stabilności rynku, ale nie zwalnia z odpowiedzialności banków za prawidłowe zarządzanie tymi kwestiami.