Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (WSA) oddalił skargę na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) z 10 marca 2015 r. w sprawie zawieszenia na okres 12 miesięcy uprawnień maklera papierów wartościowych za naruszenie przepisu prawa (art. 148 ust. 1 pkt 1 i art. 156 ust. 2 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi) oraz regulaminów i innych przepisów wewnętrznych w okresie zatrudnienia w domu maklerskim polegające na ujawnieniu informacji poufnej stanowiącej jednocześnie tajemnicę zawodową o planowanej realizacji zlecenia na rzecz klienta domu maklerskiego oraz ujawnieniu informacji stanowiącej tajemnicę zawodową dotyczącej deklarowanej ceny i wielkości zapisów przy tworzeniu księgi popytu (sygn. akt VI SA/Wa 1334/15).

W ocenie WSA zgodnie z najnowszym orzecznictwem europejskim, tj. orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości (TS) z dnia 11 marca 2015 r. (C–628/13), do celów uznania informacji za informacje o ściśle określonym charakterze (informacje precyzyjne) nie jest konieczne, aby możliwe było wywnioskowanie z nich z dostatecznym stopniem prawdopodobieństwa, że ich potencjalny wpływ na cenę danych instrumentów finansowych będzie miał określony charakter w sytuacji, gdy zostaną one podane do publicznej wiadomości. Zgodnie z wyrokiem TS, tylko informacje niejasne lub ogólne, które nie pozwalają na wyciągnięcie żadnego wniosku co do ich możliwego wpływu na ceny danych instrumentów finansowych nie powinny być traktowane jako informacje poufne.

WSA przyjął za TS, że nie jest konieczne, aby informacja umożliwiała ustalenie, w jaki sposób zmieni się cena danych instrumentów finansowych. W rezultacie dana informacja może być wykorzystana przez rozsądnego inwestora jako jeden z elementów uzasadniających jego decyzję inwestycyjną, a tym samym może spełniać wymóg poufności, mimo że nie umożliwia przewidywania, w jaki sposób zmieni się cena danych instrumentów finansowych.